Ζωγράφιζαν οι ώρες
Σε πέτρα απάνω
Δυο αγκίστρια μιαν
Άγκυρα και
Πορτοκάλια τρία
Από κείνα τα χανιώτικα
Που φερνεν ο συμπέθερος
Δέκα χειμώνες πριν
Πριν να ραΐσουν μνήμες
Και παραμορφωθεί η ανάσα τους
Ζωγράφιζαν οι ώρες
Σε άμμο απάνω
Κι έριχνα βλέφαρα κλεφτά
Στις θαμπωμένες τις στιγμές
Στο φως αντίκρυ
μπουσουλούσαν …..
Ωραία που χάραζαν τους δρόμους
Δέκα αιώνες πριν
Πριν μάθω τη γραφή
Που θα σβηνε τα χνάρια
Ύστερα απ’ όλα αυτά
Τούτο μόνο ξέρω….
Γνώση κουτσή με οδηγεί
Μα λέω
Καιρός να δω απ’ την αρχή
Τουλάχιστον τα σύννεφα ……..
Ωραία που ανακλαδίζονται
Στα γαλανά σεντόνια
Σε πέτρα απάνω
Δυο αγκίστρια μιαν
Άγκυρα και
Πορτοκάλια τρία
Από κείνα τα χανιώτικα
Που φερνεν ο συμπέθερος
Δέκα χειμώνες πριν
Πριν να ραΐσουν μνήμες
Και παραμορφωθεί η ανάσα τους
Ζωγράφιζαν οι ώρες
Σε άμμο απάνω
Κι έριχνα βλέφαρα κλεφτά
Στις θαμπωμένες τις στιγμές
Στο φως αντίκρυ
μπουσουλούσαν …..
Ωραία που χάραζαν τους δρόμους
Δέκα αιώνες πριν
Πριν μάθω τη γραφή
Που θα σβηνε τα χνάρια
Ύστερα απ’ όλα αυτά
Τούτο μόνο ξέρω….
Γνώση κουτσή με οδηγεί
Μα λέω
Καιρός να δω απ’ την αρχή
Τουλάχιστον τα σύννεφα ……..
Ωραία που ανακλαδίζονται
Στα γαλανά σεντόνια
12 σχόλια:
long time, no see, όπως λέει κι η λαϊκή παροιμία!
Καλημέρα, Μέριλ!
Βασίλης
Meril μου, καλή σου μέρα και καλό κουράγιο και ευόδωση στις προσπάθειές σου.
Να είσαι καλά.
"Πριν ραίσουν οι μνήμες".. έρχομαι και παίρνω όλα τα δώρα που βρήκα..
Αν θέλεις μπες εδώ:http://anemondixtia.blogspot.com/2010/10/blog-post.html
και πρόσθεσε συνέχεια ιστορίας.
Καλό μεσημέρι Κυριακής
Αναΐς-Ρεγγίνα
@Αιμίλιος-Emilious
Αν οι παροιμίες είναι σοφές ας τις δεχτούμε μα αν θέλει καθένας τη δικά του;
Καλό απόγευμα πια....
@Black Bedlam
ε συγκινεί η παρουσία σου
Λες πολλά με λίγες λέξεις
Σ' ευχαριστώ
@Ρεγγίνα
Γεια σου Ρεγγίνα
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα, τα καλά σου λόγια και την πρόσκληση με τίμησες πολύ
(έστω κι αν δεν είμαι σίγουρη πως μπορώ να ανταποκριθώ)
Να σαι καλά
Kαλησπέρα Μέριλ!
Μόλις τώρα πήρα είδηση πως ξανάγραψες!!
Και πόσο όμορφο...
Να ανακλαδίζονται τα σύννεφα στα γαλανά σεντόνια...
φιλί.
@Δήμητρα
Γεια σου μικρή Φυσικένια...
πολύ χαίρομαι που σε βλέπω...
Χαθήκαμε ...το ξέρω...
Γράφω; Ενίοτε...το κάνω και αυτό
Να σαι καλά
Μeril καλή μου.Οι εμπειρίες που αποκομίζεις από τις επίπονες υποθέτω προσπάθειές σου, θα ήταν ένα δίδαγμα για το τι και πως συμβαίνουν.....
Ίσως θα μπορούσες να μας πεις την γνώμη από την εμπειρία σου,τι είναι εκείνο που οδηγεί χιλιάδες παιδιά και χάνεται ο ανθός μας, ποιους εξυπηρετεί,ποιοι αδιαφορούν, ποιοι φέρουν τις βαριές ευθύνες, τι μπορούμε να κάνουμε, πως μπορεί να αντιμετωπιστεί προληπτικά...χιλιάδες ερωτήματα.Θα ήθελα να σε διαβάσω να μας μεταφέρεις την εμπειρία σου.
Σ΄ευχαριστώ.
ΥΓ Αν σε βρίσκει σύμφωνη,ρίξε μια ματιά στα χωράφια μου,μετά την επίσκεψή σου και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,ανάρτησα ένα μικρό λογότυπο, που έχει να κάνει με όσους επιβουλεύονται την ζωή μας και έρχονται σήμερα στις εκλογές, να ζητήσουν το ΟΚ μας, για να συνεχίσουν.
Ρίξε μια ματιά στην απάντηση μου στα μηνύματά σας και θα καταλάβεις.Αν και εφόσον.........
Φιλιά.
@Black Bedlam
Να σ' ευχαριστήσω αρχικά για την καλή γνώμη που έχεις για μένα και για το ρόλο που νομίζεις πως μπορώ να επωμισθώ κάνοντας μια καταγραφή ή μια αναφορά των κοινωνικών προβλημάτων. Μια αναζήτηση στα αίτια και ίσως λύσεις.
Παρόλο που με τιμάς, θεωρώ πως είμαι το λάθος πρόσωπο.
Όχι γιατί δεν έχω άποψη ή γιατί αδιαφορώ.
Όμως αυτό το κάνουν άλλοι πολυ καλύτερα.
Βλέπεις η σελίδα μου, δεν είναι μια σελίδα γνώμης.
Και όσο κι αν οι ιστορίες και τα ποιήματα που αναρτώνται σαφώς καταγράφουν εμπειριες και σκέψεις μου
απέχουν ωστόσο απ' τη λογική του "τούτο είναι σωστό και τ' άλλο λάθος"
αυτό το αφήνω στον αναγνώστη.
Όσο για το λογότυπο
δεν ξέρω αν εδώ εξυπηρετεί κάτι υπό την έννοια πως απευθυνόμαστε όλοι σε στενό κύκλο, όπου καθένας έχει αντίληψη περί του άλλου και δύσκολα να ξεπέσει κάποιος λαθραναγνώστης.
Οπωσδήποτε
σ' ευχαριστώ για την εκτίμηση
Εύχομαι καλή δύναμη
Meril μου δεν μπορώ να πω τίποτα για το κείμενο, αλλά απλά να εκφράσω τη χαρά μου που συνεχίζεις να γράφεις και φυσικά περιμένουμε τις υπόλοιπες ιστορίες σου.
@ΝdN
Να σαι καλά Νικόλα
Γράφω μην ανησυχείς σχεδόν πάντα-μπορώ αλλιώς;- κι αν όχι στο χαρτί στο κεφάλι μου οπωσδήποτε
Η επανέναρξη ωστόσο της κανονικής ροής.... ποιος ξέρει....
Σ' ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου