Mένω εδώ
Σε μια χώρα ανύπαρκτη
Κι ας με κουράζει κάποτε
αφού νομίζω πως ζω
Μα μόνο
μεταλλάσσομαι
Τα κομμάτια μου τρώγοντας
Με σώζει
Μια γνώση - ασπίδα
Την τελική
μορφή
θα λάβω
στις μέρες της διαύγειας
που
θα ρθουν
Όπως ορίζει η δικαιοσύνη
Και γω
θα ξαναπάρω τη μυρωδιά
που χουν οι άνθρωποι
σαν αγαπούν
Σε μια χώρα ανύπαρκτη
Κι ας με κουράζει κάποτε
αφού νομίζω πως ζω
Μα μόνο
μεταλλάσσομαι
Τα κομμάτια μου τρώγοντας
Με σώζει
Μια γνώση - ασπίδα
Την τελική
μορφή
θα λάβω
στις μέρες της διαύγειας
που
θα ρθουν
Όπως ορίζει η δικαιοσύνη
Και γω
θα ξαναπάρω τη μυρωδιά
που χουν οι άνθρωποι
σαν αγαπούν
16 σχόλια:
δεν έχει φεγγάρι απόψε
- αυτό είναι! -
και είπες να το ζωγραφίσεις
καλό σου βράδυ, Μέρλιν :)
κλειδακι σου έστειλα να ανοίγεις το κονάκι μου
σε φιλώ
@onlysand
Κουβαλείς ένα άρωμα χαμόγελο μαζί σου....
το αφήνεις
με το αποτύπωμα της
ευγένειας σου....
Τι καλύτερο για ένα βροχερό μεσημέρι;
@logia
Σ' ευχαριστώ πολύ
(ήρθα τρέχοντας!)
όμορφοι στίχοι
"Και γω
θα ξαναπάρω τη μυρωδιά
που χουν οι άνθρωποι
σαν αγαπούν"
Τέλειο
καλό σου βράδυ
Meril, Meril, νομίζω ότι σου οφείλω ένα χρώμα ακόμα.
Σου στέλνω το λευκό από Κρεολή Σελήνη!
"ΛΕΥΚΟ
με τόσο απαλό
νανούρισμα χιονιού
αποκοιμήθηκαν
οι κύκνοι στη λίμνη"
Β.Π.
@ποιώ-ελένη
Ευχαριστώ πολύ
και για το πέρασμα
και για το
υπερβολικά γενναιόδωρο σχόλιο
@Dizziland Reporter
Τι να πω...
Ευχαριστώ....
Νομίζω θα ήθελα να έχω την Κρεολή Σελήνη σου
Η ηλεκτρονική μου δ/νση είναι στο προφίλ μου
Αν θέλεις χρησιμοποίησέ την
- αν δεν είναι κόπος βέβαια-
και πες μου πως θα την προμηθευτώ
meril
η γνώση ασπίδα με σώζει άραγε ή με βυθίζει περισσότερο στην απόγνωση της συνειδητοποίησης;
Πάντα γι' αυτό αναρωτιέμαι...
Η μοναδική ασπίδα απέναντι στην προσπάθεια να μας μεταλλάξουν, είναι η γνώση Η μοναδική ασπίδα για να διαφυλάξουμε και να διευρύνουμε την ελευθερία μας, είναι η γνώση.
Η γνώση που θα μας διαφυλάξει για να συνεχίσουμε να αγαπάμε, να συνεχίσουμε να μοσκοβολάμε.
Αλήθεια ο άνθρωπος όταν αγαπάει, μοσκοβολά σαν την μυρουδιά του μωρού.
@Δήμητρα
Το να κουβαλείς τη γνώση δεν είαι πάντα το εύκολο
Συχνά είναι οδύνη
μα είναι και ασπίδα
Από τι σε σώζει;
Ίσως όχι απ'το παραμύθι
απ' το παραμύθιασμα μόνο
Καλό σου βράδυ Δήμητρα
χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ
@Βlack Bedlam
Συμφωνώ απόλυτα.
Η γνώση και η μνήμη νομίζω είναι η δύναμη και η ασπίδα για να μπορέσουμε να πορευτούμε
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο
Αληθινά εξαιρετικό
Συμφωνώ meril μαζί σου και με την ΒΒ. Όμως συχνά το βάρος της γνωσης το αισθάνομαι τόσο βαρύ που γέρνω τους ώμους...
και σε εκείνες τις στιγμές αναρωτιέμαι...
Μια καλημέρα και δυό φιλιά.Με την αγάπη μου. Για πρωινό.
@Δήμητρα
Έχεις δίκιο. Καμιά φορά είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς το βάρος της γνώσης.
Σαν όπως όταν όλα τα σημάδια σου λένε πως είσαι πολύ άρρωστος κι ενώ το διαισθάνεσαι όταν επιβεβαιώνεσαι χάνεις το έδαφος κάτω απ' τα πόδια σου
Ποιος είπε πως η αλήθεια είναι εύκολη;
@Βραχονησίδα
Η αγάπη σου πέρασε κάμπους και βουνά και θάλασσες και μ' έφτασε
Τή φορτώνω τρυφερή έγνοια για απόψε
που σου εύχομαι τα καλύτερα
Δημοσίευση σχολίου