Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ό,τι περιμένω.....

Mένω εδώ
Σε μια χώρα ανύπαρκτη
Κι ας με κουράζει κάποτε
αφού νομίζω πως ζω

Μα μόνο
μεταλλάσσομαι
Τα κομμάτια μου τρώγοντας

Με σώζει
Μια γνώση - ασπίδα

Την τελική
μορφή
θα λάβω

στις μέρες της διαύγειας
που
θα ρθουν
Όπως ορίζει η δικαιοσύνη

Και γω
θα ξαναπάρω τη μυρωδιά
που χουν οι άνθρωποι
σαν αγαπούν

16 σχόλια:

onlysand είπε...

δεν έχει φεγγάρι απόψε

- αυτό είναι! -

και είπες να το ζωγραφίσεις

καλό σου βράδυ, Μέρλιν :)

logia είπε...

κλειδακι σου έστειλα να ανοίγεις το κονάκι μου
σε φιλώ

meril είπε...

@onlysand

Κουβαλείς ένα άρωμα χαμόγελο μαζί σου....
το αφήνεις
με το αποτύπωμα της
ευγένειας σου....

Τι καλύτερο για ένα βροχερό μεσημέρι;

meril είπε...

@logia

Σ' ευχαριστώ πολύ

(ήρθα τρέχοντας!)

ποιώ - ελένη είπε...

όμορφοι στίχοι

"Και γω
θα ξαναπάρω τη μυρωδιά
που χουν οι άνθρωποι
σαν αγαπούν"
Τέλειο

καλό σου βράδυ

Dizziland Reporter είπε...

Meril, Meril, νομίζω ότι σου οφείλω ένα χρώμα ακόμα.
Σου στέλνω το λευκό από Κρεολή Σελήνη!

"ΛΕΥΚΟ

με τόσο απαλό
νανούρισμα χιονιού
αποκοιμήθηκαν
οι κύκνοι στη λίμνη"
Β.Π.

meril είπε...

@ποιώ-ελένη

Ευχαριστώ πολύ
και για το πέρασμα
και για το
υπερβολικά γενναιόδωρο σχόλιο

meril είπε...

@Dizziland Reporter

Τι να πω...
Ευχαριστώ....

Νομίζω θα ήθελα να έχω την Κρεολή Σελήνη σου

Η ηλεκτρονική μου δ/νση είναι στο προφίλ μου
Αν θέλεις χρησιμοποίησέ την
- αν δεν είναι κόπος βέβαια-

και πες μου πως θα την προμηθευτώ

δήμητρα♥♥♥q είπε...

meril

η γνώση ασπίδα με σώζει άραγε ή με βυθίζει περισσότερο στην απόγνωση της συνειδητοποίησης;

Πάντα γι' αυτό αναρωτιέμαι...

blackbedlam είπε...

Η μοναδική ασπίδα απέναντι στην προσπάθεια να μας μεταλλάξουν, είναι η γνώση Η μοναδική ασπίδα για να διαφυλάξουμε και να διευρύνουμε την ελευθερία μας, είναι η γνώση.
Η γνώση που θα μας διαφυλάξει για να συνεχίσουμε να αγαπάμε, να συνεχίσουμε να μοσκοβολάμε.
Αλήθεια ο άνθρωπος όταν αγαπάει, μοσκοβολά σαν την μυρουδιά του μωρού.

meril είπε...

@Δήμητρα

Το να κουβαλείς τη γνώση δεν είαι πάντα το εύκολο
Συχνά είναι οδύνη
μα είναι και ασπίδα

Από τι σε σώζει;
Ίσως όχι απ'το παραμύθι
απ' το παραμύθιασμα μόνο

Καλό σου βράδυ Δήμητρα
χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ

meril είπε...

@Βlack Bedlam

Συμφωνώ απόλυτα.
Η γνώση και η μνήμη νομίζω είναι η δύναμη και η ασπίδα για να μπορέσουμε να πορευτούμε

Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο
Αληθινά εξαιρετικό

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Συμφωνώ meril μαζί σου και με την ΒΒ. Όμως συχνά το βάρος της γνωσης το αισθάνομαι τόσο βαρύ που γέρνω τους ώμους...
και σε εκείνες τις στιγμές αναρωτιέμαι...

Βραχονησίδα είπε...

Μια καλημέρα και δυό φιλιά.Με την αγάπη μου. Για πρωινό.

meril είπε...

@Δήμητρα

Έχεις δίκιο. Καμιά φορά είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς το βάρος της γνώσης.
Σαν όπως όταν όλα τα σημάδια σου λένε πως είσαι πολύ άρρωστος κι ενώ το διαισθάνεσαι όταν επιβεβαιώνεσαι χάνεις το έδαφος κάτω απ' τα πόδια σου
Ποιος είπε πως η αλήθεια είναι εύκολη;

meril είπε...

@Βραχονησίδα

Η αγάπη σου πέρασε κάμπους και βουνά και θάλασσες και μ' έφτασε
Τή φορτώνω τρυφερή έγνοια για απόψε
που σου εύχομαι τα καλύτερα