Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

ανώφελα



Μου χρωστώ
-όπως και να το δει κανείς-
Μα ένας
μαμουντιές δε βρίσκεται
στην τσέπη

Αλόγιστα τους σκόρπισα
Γυρεύοντας μια στάλα
Λάλον ύδωρ


Ποιος να το δώσει


οι ουρανοί κλειστοί
Κι η θάλασσα στα τρία μέτρα
όλο  μου φεύγει….

Κρατώ ακόμα θύμησή της
Νερό γλυφό

 -καθρέφτη
από ταξίδι
που αγκυλώνει-


Άμμος πυρή
Κι ούτε ένα αρμυρίκι
Χαλάλι να μου γίνει…..



Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

η νύχτα πέρασε μες στη βροχή

ξαγρύπνησα ακούγοντας
τον ήχο του νερού
με την ευχαρίστηση
που δίνει η αμαρτία

(τελευταία
ό,τι φυτεύω
σιωπή το λένε)

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Γυρισμοί



το πιο συχνά μοιράζουμε
κουβέντες δοκιμασμένες

ξέρουμε πια τι πάει  σε ποιον
και πότε

(θα τανε αβάσταχτο κάθε φορά
καινούριες μοναδικές λέξεις
να φτιάχνουμε)

μα κάποτε τυχαίνει και συμβαίνει
χαρίζουμε αφόρετο ρούχο
κι ας μην είναι ο άλλος
της μακροημέρευσης

από κει και ύστερα διαρκώς
όλο και τ' αναζητούμε 

 γυρνούν οι άνθρωποι
στους που τους κόνεψαν
και δεν είναι από αγάπη
ούτε από ευγνωμοσύνη


από ανάγκη το κάνουν