Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Σαν....




Σαν θα με πάρεις
Αγκαλιά ξανά
Θα χουν περάσει
Χίλια χρόνια
Προσμονής
Και απουσίας συνάμα
Γραμμένη στης αδημονίας
Τα τεφτέρια

Eσυ θα θέλεις
Το νήμα το κομμένο
Να ενώσεις
Κι ας ξέρεις πια
Φθαρμένο είναι
Σε καίρια σημεία
Και με σημάδια
 ανάμεσα Πολλά

Μα  αν βρεθούμε
Μετά χίλιους αιώνες
Λησμονιάς
Μη με ρωτήσεις και
Μην πούμε για ποτάμια
Που διαβήκαμε κι αν ήπιαμε
Σε χρόνους
Διψασμένους

Το χέρι μου
-Όπως συνήθειο το χω-
Στο πρόσωπό σου βάζω
Και σου γελώ
Ξεχνώντας
Πως τσακίστηκα σε συμπληγάδες
«πρέπει» 
                                                                                                                            
 Και συ θα πεις
Επέστρεψα….

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Mια στάλα




Μια στάλα αίμα                               
Πως ενεργοποίησε                                             
Τους δακρυγόνες αδένες
                        
Λυγμική αντίδραση 
Μη αναμενόμενη

Μά έρχονται
-αφορμής δοθείσης-                       
Παρελθόντες πόνοι
Θαμμένοι στα έγκατα
Του χρόνου
Ζητώντας ίαση
Να ξεπλυθούν
στ’ αρμυρό νερό

Μόνο Μια Στάλα Αίμα




Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Ανομάτιστα



Η ανάγκη μου δεν έχει όνομα
Είναι μια δίψα που με καίει
Με μπερδεύει σε σχήματα
Και μορφές αξεδιάλυτες

Από καμιά φορά γίνεται δέντρο
Θαρρώ θ’ αποσκιάσω
Θαρρώ θα μαντέψω
το μεγάλο μυστικό

Την ποτίζω το στερεμένο
Μου χρόνο
Πολεμώ Να τη μάθω

Δεν είναι που με νοιάζει

Είναι που κάποτε πρέπει
Και Να Την

Πιω