Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

μη ρωτάς.....


και ναι
τα πράγματα ζορίσανε

αν με ρωτήσεις γιατί....
μα την αλήθεια τι να πω δεν ξέρω

ρόδα ο κόσμος και το απάνω κάτω
έρχεται και φεύγει
έτσι είναι
.............................................................
στενεύει σαν ρούχο που μπήκε η ζωή μου
πρέπει όμως να χωρέσω σ' αυτό μέσα
το πως δεν ξέρω

γιατί όλα είναι "πως"
τώρα πια

ένα πως
στριμωγμένο

ιδρώνει σ' έναν καθρέφτη μπροστά
ιδρώνει κι αγκουσεύεται

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Διαδρομή


Δρυάδες ανάριες

Στο φρύδι του βουνού

Αγναντεύουν

Το Παλαιοχώρι Μπότσαρη


Ανάμεσα Σερζιανά κι Αλώνια Σκιαδά

Ένας Αχέροντας –σχεδόν- στεγνός

Κατ’ όνομα κυλάει


Φυράναμε πολύ…..


Όσο να βγούμε στις Πύλες του Άδου

Τρέχοντας

(και οι καιροί ου μενετοί)


ας έχουμε έναν οβολό


(μην κι είναι χρειαζούμενος….)

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Ας περιμένει....


Ο παράδεισος…. ας περιμένει


Μέχρι να βρω την πόρτα του

λέω να βαδίσω

τούτο τον εμποδισμένο δρόμο


Μπορεί και να χω τύχη

να σε προλάβω

-πριν χαθείς στη σκιά που

κρύβεσαι-

Nα βρεθούμε….


Είναι ο αλμυρός καιρός

της θλίψης….

Μας κύκλωσεν η δίψα


Και πώς να σκάψεις

για ένα πηγάδι όνειρο

μέσα σε κάμα

αν τα χέρια σου

δε έρθουν

πλάι στα δικά μου…..


Πολλή δουλειά


Ως να ορθωθεί το αύριο

και ν’ αποκτήσει πόδια

το σήμερα

Πολλή δουλειά…..


Γι’ αυτό σου λέω

Ας τον παράδεισο

Μπορεί να περιμένει


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Tο δύσκολο....


Μεγάλοι για πετάγματα

Μ’ ακόμα νέοι

Για να σκύψουμε

Φιλί στο χώμα συναπάντημα


Δεν δρόσισε ο καιρός

.....................................................

Κουράστηκα να σκέφτομαι

Τα ύψη που δεν δύναμαι

Επιθυμίες αχόρταγες

ανάμεσα σε εμποδισμένα

Σύνορα ν’ απλώνω


φορτωθήκαν οι μέρες

κόπο


Άκου με που σου λέω

το

το Δύσκολο είναι αυτό

Το εφικτό να ονειρεύεσαι

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011


φορές φορές αγαπάς να ξεγελιέσαι
ντύνεσαι ένα φουστάνι αλαφρό
με δεύτερη φούστα από μέσα
βολάν στο τέλειωμα και στη μέση
μια ζώνη σε φιόγκο

... είναι ροζ και γαλάζιο μαζί
ένα σύννεφο από πανί
και θαρρείς θα σε πάρει μαζί του

ο αέρας παιχνιδίζει
ανασηκώνει τις βόλτες του
κι αυτό είναι όλο

πουθενά δεν πας
Υ.Γ. Πατώντας ένα κλικ μπορείτε να το ακούσετε από τη Νανά Τσόγκα ΜΕΡΙ by Nana T.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Μια φορά κι έναν καιρό....

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πολιτεία του βορρά απ’ αυτές που ο χειμώνας κρατεί πολύν καιρό και βασανίζονται τα πλάσματα της μέρας,

ζούσανε δυο ραφτάδες που ήτανε και συνεταίροι στη δουλειά χρόνια τόσα, που λες κι από πάντα τους έτσι ήτανε

κι άλλη ζωή πριν από αυτήν δεν είχε υπάρξει, ούτε άλλη εικόνα από κείνη που έδειχνε τους δυο φίλους, να δουλεύουν σκυφτοί στη βελόνα τους, ο ένας απέναντι στον άλλο.

Σκυφτοί, σιωπηλοί ώρες και μέρες και χρόνια.

…………………………………………………………………………………………..

Μια μέρα ξαφικά, παρατά ο ένας τη βελόνα ….φοβερό θεριό η τίγρη λέει. Φοβερό; απορεί ο σύντροφος του. Ναι, φοβερό. Σκέψου πως μια φορά που ήμουν στη Βεγγάλη και στεκόμουν μπροστά σ’ έναν ελέφαντα μου ορμά μια τίγρη και με κάνει μια χαψιά! Μια χαψιά; ξανααπορεί ο φίλος. Μια χαψιά ακριβώς! βεβαιώνει εκείνος

Μα τι μου λες;

(τρελαμένος σχεδόν ο συνεταίρος του, τον έχει βουτήξει από τα πέτα και τον ταρακουνάει….)

Τι λες! Φίλε μου σύνελθε! Ποτέ δεν έφυγες από δω! Ποτέ δεν πήγες στη Βεγγάλη…. δεν είδες τίγρη και προπαντός….. δεν σε έφαγε! Είσαι εδώ, μπροστά μου, και ράβεις! Ζωντανός…. ζωντανός!

Και το λες εσύ ζωή αυτό;

Υ.Γ. Από ακρόαση ενός παραμυθιού....

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Καλύτερα...

Ψηλαφίζω
μια λέξη άγνωστη
σε ρυθμό θλίψης

Φορώντας κατάσαρκα
ένα κρατημένο
χθεσινό αστείο

Κι όλο αυτό μετά
από ανεπιτυχή
προσπάθεια
σχοινοβασίας

Τι το θελα;

Καλύτερα
να χα γίνει πυροβάτης

τουλάχιστον η φωτιά έχει μιαν αγιότητα
............

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Καλό μήνα!


Aγαπώ το Σεπτέμβρη

Ξαφνικά όλα γίνονται πιο καθαρά

- εκείνη η θολούρα του θέρους παύει –

και όλα ξεπροβάλλουν καινούρια

Και η θάλασσα πιο μπλε κι ο ουρανός πιο κοντά μας

Ζέστη ακόμα σπλαχνική κι αν κάποτε υποχωρεί σε ένα θυμό της μέρας, δεν βαστά πολύ μόνο τόσο όσο να ξεπλυθεί η σκόνη που μόλις χθες σκορπίσαμε θολώνοντας το μέλλον μας

Γελάει ο χρόνος μαζί μας

Γελάμε –ας γελάσουμε- κι εμείς

Όλα είναι όμορφα ξανά στο καινούριο βλέμμα

Φίλοι σας εύχομαι δύναμηκαι Αντοχή

και οπωσδήποτε μπόλικες ευκαιρίες για ανάσες



Η λήψη απ' το μπαλκόνι μου την ώρα που ξεσπούσε ο θυμός των τελευταίων στιγμών του Αυγούστου....