Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Ας το φιλοσοφήσουμε λοιπόν..............



Επιεικώς μετρίου ανάστηματος
-μη κι έχω περισσότερο;-
Είναι που λέγεται πως κάποτε
πρέπει να αρθεί

(και πώς να γίνει σαν δεν το χεις….)

Ο λόγος
σε φεύγα κι ερχομό
ανάμεσα
Κι ύστερα κλαίγεσαι….
(ποιος διάλεξε- την τύχη μου!-
τα δίχτυα που τυλίγουνε
τα θέλω;)

Ξυπνάς ένα πρωί
σε μια θολήν ημέρα
Σκι-ασμένη
Κάπου θα βρέχει λέει
το ανακοινωθέν

Εσύ μονάχα ξέρεις

Τα πράγματα τα θόλωσε
Η δική σου άγνοια
…………………………….

Ας
το φιλοσοφήσουμε λοιπόν

Πόση προοπτική (ανοίγματος)
Στο αύριο που σου φεύγει
Κλείνεις

8 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

(ποιος διάλεξε- την τύχη μου!-
τα δίχτυα που τυλίγουνε
τα θέλω;)

Μια διαδρομή ζωής σε λίγες λέξεις!
Αυτό το λίγο που κάνεις να φαίνεται πολύ λατρεύω στο λόγο σου!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΠΡΟΛΑΒΕ Η... ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Ξέρεις τι μου θύμισες;

"Οι βέρες ήτανε χρυσές
χρυσές κι οι αλυσίδες
που δέσαμε τα νιάτα μας
πώς δεν τις είδες......"

Τα υπόλοιπα τα είπε η Αντιγόνη!

meril είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη

Ιδιαίτερα θερμό και τιμιτικό το σχόλιο σου

Σ' ευχαριστώ

meril είπε...

@παντοτινος ταξιδευτης

Χαίρομαι κι ευχαριστώ

Ελπίζω το καλοκαίρι να πηγαίνει καλά........

meril είπε...

@Φυσικένια

Αχ κοριτσάκι μου...
τι είπες τώρα...
το να γράψω στίχους τραγουδιών είναι απ' τα μεγάλα μου απωθημένα

αλλά δεν το χω... δεν το χω

Να σαι καλά κορίτσι

blackbedlam είπε...

Πόσο δύσκολο να μπορείς να λες και να βγάζεις με λίγες λέξεις το μέσα ντύμα της ψυχής και σ΄αυτό να μπορεί ο άλλος να αναγνωρίζει δικά του ανομολόγητα.
Να΄σαι καλά.

meril είπε...

@Black bedlam

Kαλώς τονε ...
με δώρα λόγια διαλεγμένα

Σ' ευχαριστώ

Να σαι καλά