Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Η ώρα

Κι ήρθα προσκυνητής των ενοχών

Σκαρφαλωμένες σε ραγισματιές
Προσώπου
Τις βρήκα
Να πνίγουν τους καιρούς

Είναι νομίζω η ώρα

Με την τρυφεράδα της ώριμης
Στιγμής
Να τις αγγίξω ευλαβικά
Ως τα άγια που μ’ ανέβασαν
Στη σκάλα των ανθρώπων

Και να τις αγαπήσω οριστικά

Μικρές πικρές χρωματιστές
ψηφίδες του μωσαϊκού μου

Δεν υπάρχουν σχόλια: