Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

κλικ



ρίχνοντας ματιές

έτσι περνά η ζωή

ρίχνοντας ματιές
φευγαλέες

καμιά φορά σταματάς
σ’ ένα χαμόγελο
πολλές φορές σε μια λύπη
 φυλακίζεσαι


(ερασιτέχνης κυνηγός
 ενός νοήματος
που
χάνεται μέχρι  να
πατηθεί   το  κλείστρο
κι αυτό είναι που σου γνέφει)

στο μεταξύ
  ανάμεσα στα βλέφαρα
το αληθινό
κοιμάται

4 σχόλια:

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

λιτό
ειλικρινές
(όπως όλα σου)
Β.

meril είπε...

@Aιμιλιος Emilious

σε τούτο το παζάρι ό,τι έχει καθένας διαθέτει...

Ευχαριστώ Βασίλη!

kirikion είπε...

Μ'αρέσει να στέκομαι σιωπηλός και να διαβάζω. Ν'αφήνω το ποίημα μέσα μου. Θα ήθελα όμως να πω ότι αυτή η γραφή έχει εικόνα και πρόσωπο. Την αγαπώ πολύ για τη λεπτότητα και την ευγένειά της. Με ευγένεια, τρυφερότητα και τέχνη το άγγιγμα. Το περίσσευμα γεννά.

καλό βράδυ

meril είπε...

@kirikion

Ευχαριστώ για όλα.
Τις επισκέψεις, την παρουσία
και τα λόγια
Είτε αφήνονται είτε όχι
γενναιόδωρα πάντα

καλημέρα