Το τραγούδι του Πρωτομάστορα

Τοποθετείς τις πλάκες αρμονικά

τελειώνοντας το σχέδιο του νου

(πάντα)

για μιαν αυλή

Προσέχεις κυρίως τους αρμούς

σε σύζευξη ισορροπίας να ρχονται

Κι ύστερα γελάς

«πες μου τραγούδι για τον πρωτομάστορα»

……………………………………

Κόρη μάστοραν  αγάπησε

Το στόμα του γυρεύει

Μάστορα πρωτομάστορα

Δώσε μου το φιλί σου

Μα  εκείνος την περιγελά

Κι αλλού πάει και το δίδει

Η  κόρη από τον πόνο της

Τον κόσμο του κουρσεύει

Κατάρα να χουν οι νυχτιές

Κι οι μέρες να πνιγούνε

Πάψε κόρη τη μάνητα

Τι εστέρφεψεν η πλάση

Ο θρήνος των αγέννητων

Να ρθει τη γη να θλίψει

Όσο να ρθει ο μελλούμενος

Τα δάκρυα να στεγνώσει