Στα δάχτυλά μου....

Στα δάχτυλά μου σε βρίσκω μητέρα

Χαμένη από χρόνια φιγούρα ιδεατή

θέλω να σε πλάσω όπως θέλω

μα στα δάχτυλά μου σε βρίσκω

Στο χρώμα των μαλλιών και στα μάτια

Και συχνά έρχεσαι

Μορφή που ώρες ατέλειωτες

Καθισμένη στο παράθυρο

Μετρούσες το χρόνο

Σκυφτή σα να ψαχνες τη ζωή

Στους πόντους ενός πλεκτού

Δοσμένη στο περιττό της ομορφιάς

Και φορές με κοίταζες

Με τα μάτια που βλέπω σαν καθρεφτίζομαι

Μα πιο πολύ σε βρίσκω στα χέρια.

Tα χέρια που έχω χάσει, τα χάδια που λείπουν

Μετράω

Ώρες πολλές. Μα κυρίως όταν βραδιάζει

Την πρόσφορη ώρα για την επίσκεψη

των αναμνήσεων

Και δεν τις αποδιώχνω

Λυτρωτικά αφήνομαι

Στη θαλπωρή του χτες

Να ζεστάνω το σήμερα