Από τη σειρά "ένα σχεδίασμα για τη Φαίδρα"
Είναι
ο δικός μου ο καιρός
Μερικοί θα πουν πως ήρθε εύκολα
Κι άλλοι πως έπρεπε να περιμένω
Πως είναι ύβρης απέναντι στους θεούς
Και την τάξη του κόσμου
Αυτή η ανυπομονησία
Ανοησίες των αδύναμων
Αν είμαι το γερό το αίμα
Η νέα δύναμη που θέλει να φάει
για να θεριέψει ακόμα
Κυρίαρχη ν’ ακουμπήσει
σ’ όσα δεν μπορείτε
Αυτή είναι η ευκαιρία μου
Θέλω να ξεχυθώ
Δικό σας λάθος που οι μέρες
Γέμισαν πίκρα και μαραμένα λόγια
Σέπονται οι καρποί σας
Πήξανε οι δρόμοι
Ξέφτια των ενθυμήσεων
κι απομεινάρια
από κορμιά που έδυσαν
Και τα κρατούν με το στανιό
Να λένε
«ωραία που ήτανε! Ωραία που ήτανε!»
Καιρός
να φύγει ό,τι πεθαίνει
Πριν ξεψυχήσει και αγγίξει
Ο θάνατός του το παρόν μου
8 σχόλια:
που τέτοιος καιρός;
πως τέτοιος καιρός;
αν και οι ερωτήσεις αναδεύουν .. ελπίδες
όπως και να'χει, καταπληκτικοί στίχοι .. ιδιαίτερα "Αυτή είναι η ευκαιρία μου"!!!
:)
Προτιμώ τα πεζά σου...αλλά αυτός "ο λόγος του Θησέα" με συνάρπασε! Πόσο ποθώ να ξεχυθώ κι εγώ! Τον τρόπο ψάχνω....και την ευκαιρία...
Σε ασπάζομαι τρυφερά!
@meggie
...που πάει να πει ...κανείς δεν χρειάζεται απαντήσεις....
και είναι από τις φορές νομίζω που λες
τώρα είναι ο καιρός
σ' ευχαριστώ
@Ανώνυμος
Γλυκιά μου με φειδώ τα καλά λόγια..
(άσε που σε μας μιλά ο τρόπος καλύτερα...)
σ' ευχαριστώ ωστόσο
για την τρυφεράδα σου
(και που με αντέχεις βέβαια...)
"Αυτή είναι η ευκαιρία μου
Θέλω να ξεχυθώ"
Στίχοι με ακονισμένη
την λάμα τους
φιλί
Όοοοχι!
Αυτό βάζει τα γυαλιά σε πολλά πεζά σου. Συνέχισε να κοπανάς με το σφυράκι σου...πολλά και μικρά χτυπήματα.
@ποιω-ελενη
Σ'ευχαριστώ Ελένη
πάντα γενναιόδωρη..........
@cloudsinthemirror
σ' ευχαριστώ πολύ
(δεν πειράζει που φούσκωσα από καμάρι ε;)
Δημοσίευση σχολίου