ακροθιγώς

 ζητάς νερό. είναι που ξύπνησες  από  ύπνο εποχιακό
κι όχι την άνοιξη παρά ντάλα καλοκαίρι.
στεγνός ίδιο φρύγανο έτοιμο να λαμπαδιάσεις στην ελάχιστη ίσκα.
σώμα του υγρού δρόμου, ούτε φόβος ούτε λύπη, μόνο αυτή η ανέχεια, μόνο το ελλειμματικό ισοζύγιο
ποιος πουλεί και ποιος αγοράζει;
μόνος ο αναγκαίος λόγος.
μόνος. ότι  αυτός ξάφρισε της αλαζονείας το σπίτι
δίκαιος ο θρήνος δίκαιος
 έτσι λέμε πια

(ιστορημένη η γραφή έτοιμη προς διάθεση)

φωτογραφία Μαρία Βασιλοπούλου