Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Παράπονο

αγκαθωτά ματόφυλλα
και γνώση τρικυμία

λαθρέμποροι oι ίσκιοι
κουβαλούν στα φανερά
φορτία ανομάτιστα
-χρεωκόπησα φωνάζεις
χρεωκόπησα.....-
ψίθυροι ψίθυροι οι κραυγές
κόκκοι σκορπισμένοι
 η ζήση σου η αμμουδερή



-μη-
-μου-
-κρύβεσαι-

πού είναι  νερό;
εστέγνωσε η ψυχή μου
έρημος ο τόπος
κουράστηκα σου λέω
άχθος η λύπη σου
κι οι ώμοι μου αδύναμοι

παράπονο ηδύποτο
αγάπη πικραμύγδαλο
το τάξιμο που μου ταξες
πότε θα μου το κάμεις;


(στο μεταξύ
σώμα ορφανό
χτυπιέται
σε συμπληγάδες
σύνορα
ανάμεσα)


6 σχόλια:

πελαγία Σ. κουκίδου είπε...

εξαιρετικό ποίημα ! χίλια μπράβο..

πελαγία Σ. κουκίδου είπε...

εξαιρετικό ποίημα ! χίλια μπράβο..

meril είπε...

@πελαγία Σ. κουκίδου

ευχαριστώ Πελαγία!
χαίρομαι πολύ που ήρθες...

ποιώ - ελένη είπε...

Πολύ ωραίο Μέριλ
Το εντός παρενθέσεως συγκλονιστικό!!!

φιλί

ποιώ - ελένη είπε...

Πολύ ωραίο Μέριλ
Το εντός παρενθέσεως συγκλονιστικό!!!

φιλί

meril είπε...

@ποιω-ελένη

πάντα με γενναιοδωρία η ματιά σου Ελένη...

ευχαριστώ πολύ

να είσαι καλά!