Tρία μικρά ποιήματα

Βαθύ ποτάμι ο έρωτας που κολυμπώ

Μεριά γεμάτος λάσπη

Με παίρνει με ρουφά και χάνομαι

σε κοίτη γλιστερή όλο θάνατο

Μεριά δεντριά, νερά  γελούμενα

Με παίρνει και μπολιάζει μου ζωή

Με τρέχει κι αψηφώ τ’ αδύνατο

…………………………….

Βαθύ ποτάμι ο έρωτας

που κολυμπώ

---

---

Ένα φεγγάρι χρόνος κύλησε στα πόδια

Ανάμεσα

Μ’ αχτίδες φεγγερές κι άλλες χλωμές

Και γέλασε

Φεγγάρι ο πόνος μου ασημένιος ο γιαλός

Ήρθεν η μέρα μου και Χάθηκε

---

---

Κορδέλες αν ήτανε να πλέξω σε κύκλο σεντεφένιο

με μεταξωτές κλωστές δεν θα ξερα

από πού ν’ αρχίσω

Για να στολίσω καλοκαίρια και χειμώνες

που περνούνε θαμπωμένοι

Και  χάρισμά  ακριβό για   να σου στείλω

Δεν έχω πια δεν έχω

Κυλάνε οι μήνες μιλημένοι

κι άρρωστοι

Μάρτης Απρίλης κι ύστερα ρωτώ ποιος έκλεψε

Την άνοιξη