Με μια ιδέα γκρίζου
Απροσδιόριστα διάχυτο και ακαθόριστο
Η λύπη βάφει
Είναι οι μέρες…
Κίνησαν οι άνεμοι
Και αναταράξεις
κιόλας
Αναδεύουν
Τα μέσα
Φοβάσαι….
(ξύπνημα επιθυμιών
Ή απωθημένες μνήμες;)
Ο χρόνος
Θα (επι)βάλει
-κατά το συνήθειο του-
Την τάξη
Άλλη μια φορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου