...........................................................

Η άνοιξη δουλεύει νύχτα

Μέσα στης σιωπής την

Αρμονία

Φιλεί τη ζωή

Εκεί

μέσα στο αθέατο

Υψώνει ανάστημα

Και δόξας μεγαλείο

Σε ώρα ανύποπτη

Μυστηριακή

Μακριά

Απ’ των βέβηλων τα μάτια

Ίσως σε κάποιον αθώο

Ηχήσει σήμα αναγνωριστικό

Μα επειδή τυχαίνει

Ώρα ύπνου

Περνά απαρατήρητο

Το πρωί

το φίλημα έχει

δύσει

Τα σημάδια σχεδόν σβήνονται

Και μόνο ένα αυλάκι

Μένει

Nα λούζονται

οι διψασμένοι

του έρωτα