ΗΜΕΡΑ 1η
Νηνεμία σε υπόκωφα νερά.
Δε φοβάσαι. Σκέφτεσαι μόνο.
Περπατάς σε επιπλέουσα
Νησίδα διαρκώς μετακινούμενη
Το μόνο σίγουρο
Ο νερένιος σου χαραχτήρας
Ευτυχώς δηλαδή
Πως θα γινόταν
ν’ άλλαζες τόσες μορφές και σχήματα
ΗΜΕΡΑ 2η
Πάντα
Η αντικειμενική σημαντικότητα
πραγμάτων
επουσιώδης
Ό,τι μετρά στην ψυχή σου
δε μπαίνει σε ζύγι
Χαλιέσαι
Από την υποψία της απουσίας
ΗΜΕΡΑ 3η
Στέκομαι στον κήπο των νεκρών
Φωτογραφίες γνώριμων προσώπων
Σε παράταξη
Αγαπημένοι αναπαύονται
Κάτω
Από την ισκιάδα
Της πέτρας
Η αλυσίδα
Όλο κονταίνει
Και
Οι παρόντες μόνο
απουσίες
Γράφουν
6 σχόλια:
ΗΜΕΡΑ 1η
Υδροχοος... :)
ΗΜΕΡΑ 2η
Υδροχοος... :)
ΗΜΕΡΑ 3η
Υδροχοος... :)
Μακραν και περα απο τον αστε'ισμο μου,
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
Καλη σου μερα
έλεγα πως δεν μπορώ να διαβάσω ποιήση,
σκεφτόμουν πως δεν φτάνει το μυαλό μου να βουτήξω σε στίχους,
μαθαίνω διαβάζοντάς σε πως η ποίηση έχει να κάνει ΜΟΝΟ με την καρδιά
μου ΤΗΝ μαθαίνεις
και είναι καταπληκτικό συναίσθημα αυτό
(την τυπική λέξη της ευχαριστίας δεν θα την γράψω)
@Χαρ.Αλβερτος
ευχαριστώ
πολύ
:)))
@meggie
Αχ meggie my meggie....
ξέρεις τι ναι να σε διαβάζουν με την καρδιά και να το εισπράττεις;
(γιατί εγώ το ξέρω αυτό...)
καλό απόγευμα....
κάθε μέρα και μια βουτιά στον εαυτό μας...
θα πνιγούμε; θα σωθούμε;
εξαιρετικό. σαν τη ψυχή σου!
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
Ακροβασίες και ρίσκα στα βαθιά μας...
καλημένα φωτεινέ μου δρόμε....
Δημοσίευση σχολίου