Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Επαφή


…. η Μαρίνα πέταξε τα παπούτσια τι ήθελε να τα φορέσει καινούρια παπούτσια μήπως και θα την έβλεπε κανένας; Τα πέταξε δίχως να νοιαστεί που είχε δώσει ένα σωρό λεφτά, δύσκολα τα χε βγάλει μα τώρα λες κι αυτά φταίγαν κάτι έπρεπε να πετάξει από κάτι να ξαλαφρώσει, ένα βάρος ένα ό,τι, αυτά βρέθηκαν πρόχειρα κι όπως τα πετούσε όπως τα βλεπε να εκσφενδονίζονται να τινάσσονται μακριά, η βαριά της ανάσα ήρθε και πήρε ρυθμό κανονικό και ηρέμησε. Εύκολο ήταν τελικά. Λίγο και θα βρισκε ορισμό η Σεισάχθεια αν δεν ήταν αστείο

………………………………………………………………………………..

….κάθισε. Δεν είχε νόημα. Είχε περπατήσει και περπατήσει και περπατήσει δίχως να συναντήσει κανένα ζωντανό, άνθρωπο, ζώο, δεντρί ακόμα ακόμα- σε ποια ερημιά βρισκόταν σάμπως σε καταραμένο τόπο αρνημένο απ’ τους πάντες

……………………………………………………………………………….

Ο Παντελής δώρο Θεού της φάνηκε κι ας μην πίστευε εδώ και καιρό πια σε κανένα και τίποτα, έτσι που τα είχε ξεγράψει διαγράψει όλους και όλα. Ήταν που απρόσμενα τον είδε καθισμένο ήσυχα, μακάρια να μασουλά και λίγο έλειψε να ξεφωνίσει. Από χαρά.

…………………………………………………………………………………………

Ήταν λειψός στο μυαλό το είδε με τη μία και ησύχασε ακόμα περισσότερο. Τι τρως; τον ρώτησε, το στομάχι της άδειο εδώ και ώρες είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται κι αυτόματα σκέφτηκε το αλλόκοτο. Πνίγεσαι, βουλιάζεις, χάνεσαι σε άλλα, σωρό άλλα κι η σάρκα το χαβά της πανάθεμα τις ανάγκες ποτέ δε σταματούν, διψάς και θες να πιεις, πεινάς και θες να φας αίμα να ναι χυμένο πλάι σου μακάρι

Δεν της μίλησε άπλωσε μόνο τα βρώμικα χέρια του που κρατούσαν φρέσκα καρύδια. Του είχαν βάψει την παλάμη έτσι όπως τα σύνθλιβε μέσα της. Δεν την ένοιαξε. Κάθισε δίπλα του κι άρχισε να τρώει μαζί του με το κεφάλι κατεβασμένο, προσηλωμένη στην ιερότητα αυτού που έκανε δίχως να κοιτά, να τον κοιτά.

Τι είσαι; τη ρώτησε. Γυναίκα του είπε κι έβγαλε τη ζακέτα της να τη βάλει στο κεφάλι. Ο ήλιος τους χτυπούσε κατακέφαλα, αβάσταχτο σχεδόν για κείνη, τέλος καλοκαιριού ήταν και το φως ανηλεές.

Τα καρύδια αποσώθηκαν σχεδόν, ένα της είχε μείνει στο χέρι, η πείνα πήρε να ημερώνει, σήκωσε τα μάτια

Ο Παντελής είχε βάλει το κεφάλι του στα χέρια ανάμεσα σαν κάτι πολύ σοβαρό να τον απασχολούσε και στο τέλος πια σαν να βρήκε τη σωστή ερώτηση στράφηκε προς το μέρος της

Έχεις βυζά; τη ρώτησε με αστεία αγωνία. Δε σου πα πως είμαι γυναίκα του είπε επεξηγηματικά αργά, σοβαρά και συγχρόνως καθάριζε απ’ τα τσόφλια του το καρύδι. Έχω.

Θέλω να τα δω της είπε. . Να τα δω.

Βαριότανε. Τίποτα δεν την ένοιαζε. Ένα φορτίο ένοιωθε μόνο, να τ’ άφηνε κάπου, να ίσιωνε το κορμί, τα μάτια να κλεινε. Ήταν πολύ κουρασμένη.

Που κοιμάσαι;

Στην καλύβα. κι έδειξε με το δάχτυλο ένα καλαμένιο κατασκεύασμα. Θέλω να κοιμηθώ του είπε κι αφού είδε πως δεν κουνιόταν απ’ τη θέση του, θα σου τα δείξω συμπλήρωσε

Θέλω να τα πιάσω. Παζάρευε το εμπόρευμά του ήταν φανερό. Ας τα πιανε λοιπόν, κόντευε να σωριαστεί …..

Πήγαινέ με του είπε και τον έπιασε απ’ το χέρι

……………………………………………………………………..

Γονάτισε πάνω σε βρώμικο στρώμα, με το ζόρι έβγαλε τη μπλούζα το κορμί της ήταν αδύνατο μετριώνταν τα πλευρά, έβγαλε μικρό αναστεναγμό και ξαπλώθηκε ανάσκελα με τα χέρια ανοιχτά.

Κάθισε πλάι της ανακούρκουδα και πήρε να την περιεργάζεται έτσι που κείτονταν γυμνή απ’ τη μέση και πάνω με τα μάτια κλειστά.

Το στήθος ήταν μικρό. Άπλωσε τα χέρια του και στην αρχή με τα δάχτυλα δισταχτικά σαν να το φοβόταν άγγιξε. Ύστερα με την παλάμη τα περιτριγύρισε, τα έκλεισε χωριστά καθένα και κατόπι και τα δυο μαζί. Οι ρόγες ήταν ανοιχτόχρωμες, της γίδας του ήταν πιο καφετιές και πιο χοντρές. Τη θυμήθηκε μαζί με το κατσικάκι της -είχε γεννήσει λίγο καιρό πριν-και μ’ ένα πλατύ χαμόγελο ξάπλωσε δίπλα της. Γύρισε στο πλάι, την έστρεψε προς το μέρος του, πήρε το στήθος στο στόμα κι άρχισε να θηλάζει. Ακριβώς όπως το είχε δει

12 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

δυο ζωές αντιφατικές. μυαλά και συναισθήματα αντιφατικά.
το ένα κουρασμένο. το άλλο γεμάτα ερωτηματικά.
οι ανάγκες ίδιες:
να κουρνιάσεις. να νοιώσεις ασφάλεια και θαλπωρή.ο ένας στον ύπνο. ο άλλος στην τάξη της φύσης των πραγμάτων...

εξαιρετικό!
καλή σου μέρα κορίτσι!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ? :)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ!

meril είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ

....οι ανάγκες παντού και πάντα ίδιες...
και όπως εκφράστηκες ....δεν νομίζω να μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα

καλή σου μέρα
ευχαριστώ

(θύμισέ μου να σε κεράσω για το "κορίτσι")

meril είπε...

@νυχτερινος επισκέπτης

....δηλαδή λες να χω γίνει -άθελά μου- λογοκλόπος;

καλή Κυριακή και σε σένα

Unknown είπε...

Για να το λες θα υπάρχουν και τέτοιες συναντήσεις ζωής

τι ευεργετικό!!!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΕΙΠΑ, ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕ...
ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΕΝ ΥΠΟΝΟΗΣΑ ΑΠ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑ.
ΣΥΝΗΘΕΣ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΟΓΡΑΜΜΕΝΟ ΝΑ ΤΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΙ ΑΛΛΕΣ "ΕΙΚΟΝΕΣ", ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΜΕΝΗΣ. ΚΙ ΑΝ ΑΥΤΕΣ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝ, ΤΙΜΗ ΓΙΑ Τ Η Ν ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΙΝΑΙ.
ΑΛΛΩΣΤΕ, ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΙ, ΕΝΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ "ΕΙΚΟΝΕΣ" ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ. ΑΠ' ΑΥΤΟ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ "ΕΙΚΟΝΕΣ" ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΤΟΥ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ Μ Ε Γ Α Λ Η ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ!
ΑΥΤΑ, ΠΡΟΣ ΑΡΣΗ ΚΑΘΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗΣ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ.

Χαρ. Αλβερτος είπε...

... ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΩΡΩ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΣΤΗΘΟΣ ΣΑΝ ΤΟ ΠΙΟ "ΘΗΛΥΚΟ" ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ! ΙΣΩΣ ΕΧΩ ΟΙΔΙΠΟΔΟΙΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ... ΟΠΩΣ, ΕΞΑΛΛΟΥ, ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΟΥ.
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙΣ, ΟΜΩΣ, ΟΠΩΣ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΟΤΙ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΣΤΗΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΓΥΜΝΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ!

meril είπε...

@meggie

ευεργετικό; δεν ξέρω....μπορεί και να ναι
και για τους δυο ίσως

καλό απόγευμα my meggie

meril είπε...

@νυχτερινος επισκεπτης

μα έλα δα! μη με παίρνεις και τόσο στα σοβαρά...
λες να θίχτηκα;

όσο για το μ ε γ α λ η
ξέρεις τι μου φτάνει;
να μπορώ να γράφω
κι όταν γράφω να ναι ένα κείμενο που θα με ευχαριστεί
και μαζί μου θα χαίρονται και κάποιοι φίλοι (δικτυακοί έστω)

σ' ευχαριστώ
(το ξέρω πως είσαι με το μέρος μου)

meril είπε...

@
και να συμπληρώσω
συμφωνώ -όσο με παίρνει-
σε όσα είπες για το στήθος

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΚΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ :)
ΣΤΗ Σ. ΑΡΑΒΙΑ, ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟ 1976-78, ΟΙ ΒΕΔΟΥΙΝΕΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΗΜΩΝ, ΣΤΟ ΝΟΤΟ, ΓΥΡΙΖΑΝ ΓΥΜΝΟΣΤΗΘΕΣ. ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΟΚΑΡΙΖΟΤΑΝ. ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ 10ετιας ΤΟΥ 50, ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΒΓΑΖΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ. ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΣΕΒΟΝΤΑΝ.
ΤΗ 10ετια ΤΟΥ '60 [ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΔΥΣΗ, ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ... ΠΟΥ ΩΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΕΖΗΣΑ :)] ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΣΤΗΘΟΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕ see through ΜΠΛΟΥΣΕΣ.
ΕΝ ΤΕΛΕΙ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ, ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ, ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΣΤΗΘΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΣΩΜΑ (ΘΗΛΑΣΜΟΣ) ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΗΛΥΚΩΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ, Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΡΥΦΕΡΑΔΑΣ, ΣΤΟΡΓΗΣ Κ.Α.
ΟΙ ΕΓΓΟΝΕΣ ΜΟΥ, ΗΡΕΜΟΥΣΑΝ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥΣ, ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΕΚΑΝΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥΣ.
ΓΙ' ΑΥΤΟ, ΠΙΤΕΥΩ, ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΟΥ, ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΗΚΕ Μ' ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΤΑ ΚΑΤΣΙΚΑΚΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΗ ΓΙΔΑ. ΜΑΛΛΟΝ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΗ, ΕΙΧΕ ΣΤΑΘΕΙ Η ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ, ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΑΒΟΜΑΡΑ ΤΟΥ, ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ! ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΙΔΑ ΕΓΩ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΣΟΥ!ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ, ΠΕΡΙΠΟΥ, ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΙ... ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΙΟ! :)

meril είπε...

@νυχτερινος επισκέπτης

ευχαριστίες για τα ιστορικά στοιχεία....

(ατέλειωτο θέμα...)

καλημέρα