Τόσον καιρό που κλείνονταν οι δρόμοι κανείς δεν το χε καταλάβει. Ώσπου το τέλος ήρθε και κανείς από δαύτους ζωντανός δεν έμεινε.
Αχαμνοσύνη αδυνάτιζε τα χέρια μας κι οι λέξεις μας κουτσουρεμένες. Αρχίσαμε να κλέβουμε. Καθένας ό,τι άντεχε
Είπαμε θα γλιτώσουμε μα μπα. Αγριεμένοι αέρηδες μας ρίξανε σε ξεραμένες μέρες .Μιαν έγνοια όλη κι όλη είχαμε τη χάσαμε κι αυτή. Μπρος στα μάτια μας έλαμψε το σκοτάδι
Και βγάλαμε ζητιανιά το δίκαιο των αθώων
Μα τι άλλο να κάναμε αφού σωθήκαν τα νερά….
6 σχόλια:
Στείλε το στη ..κυβέρνηση αυτό..μα θα το καταλάβουν; μπααα! Χαμπαρίμ γιοκ που έλεγε η γιαγιά μοπυ καθότι..Πολίτισα!
Και βγάλαμε ζητιανιά το δίκαιο των αθώων !!!!
Τι άδικο!!!
@αχτιδα
Ηγιαγιά σου η Πολίτισσα σίγουρα δίκιο είχε αλλά πού να το βρει και που να το βρούμε κι εμείς!
Τι να πω;
Να μείνουμε μαζί μόνο
σ' ό,τι κι αν σημαίνει αυτό
@meggie
meggie my meggie
στριμωχτήκαμε από παντού δεν το βλέπεις;
η ψυχή μας άρχισε να μπάζει νερά
...................................
είθε να μας λυπηθεί η ζωή που δεν αξίζαμε
πόσο λυπάμαι για τη ζωή που δεν θα ζήσουμε....
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
...γι' αυτήν που σκορπίσαμε ή σκορπίσανε θα λεγα...
καλό σου απόγευμα Λύχνε μου... φέγγε μας να θυμόμαστε τι είναι το φως
(τουλάχιστον)
Δημοσίευση σχολίου