Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Εξομολογητικό

Γράφω.

Έτσι λέω. Γράφω.

Κάποτε σκέφτομαι τι πάει να πει το ρήμα.

Πόσα φορτωμένα του έχω για να τ’ αφήσω εδώ ή αλλού। Οπουδήποτε αλλού………………………

Και απάντηση δε βρίσκω

Ξέρω μόνο πως

Μισές φορές χαίρομαι όταν συμβαίνει. Πηγή που αναβλύζει, που με ξεδιψά είναι…

Και φορές….

τυραννιέμαι …..Δεν είμαι μαθημένη να κρατώ τα γκέμια και ο έλεγχος μου φεύγει. Ο φόβος…. γιγαντώνει ….

…..και ακροπατώ στη γνώση της άγνοιας μου

Φοβούμαι τα ύψη

Προτιμώ να χαμηλοπετώ. Nα χω την ασφάλεια της γης κοντά μου, τη μυρωδιά του χώματος να νιώθω και να ησυχάζω…

Πως γίνεται καμιά φορά και τιμωρούμαι …το ύψος πάει ανάποδα…… με ξεγελά και με τραβά. Δεν τη γλιτώνω αυτή τη ζάλη

Γράφω.

Και είναι φορές που ντρέπομαι। Γιατί ντύνομαι τα χάρτινα μου ρούχα να μη με γνωρίσουν σαν να ναι η μεγάλη μου αμαρτία που φεύγω απ’ αυτόν τον κόσμο

22 σχόλια:

Prths είπε...

Meril, καλησπέρα.
Τί όμορφη κουβέντα είναι αυτή!Μ'αρέσει πάρα πολύ - σ'ευχαριστώ.
Αν μου επιτρέπεις, ενδεχομένως τα αποσιωπητικά δεν χρειάζονται - τα νοήματα κλείνουν (και στέκουν ρυθμικά) με περιόδους (άντε και καμμιά παύλα).
Νάσαι καλά να μας μοιράζεις τέτοια γλυκίσματα.
Γ.

meril είπε...

@Prths

(χαμογελώ)
Με πρόλαβες στη διόρθωση ...(των αποσιωπητικών)

Σ' ευχαριστώ πολύ
να σαι καλά

Unknown είπε...

Εξομολόγηση για μια μεγάλη αμαρτία που λέγεται "φευγιό".

Πολύ μ'άρεσε η αλήθεια σου

καλό σου βράδυ

gyristroula2 είπε...

Καλημέρα,μεριλού
Πιάνεις τα πράματα από την αρχή τους γράφοντας, μας τα ξαναδείχνεις αγνώριστα. Να γράφεις...

meril είπε...

@meggie

Δύσκολο να τις μοιράζεσαι ωστόσο(τις αλήθειες)

να σαι καλά

καλημέρα

meril είπε...

@gyristroula

Προσέχω που τα δείχνω...
(να το θυμάσαι αυτό)

καλημέρα

Λορελάη είπε...

:) Μέρη μου:) τι γλυκό κειμενάκι.. μη ντρεπεσαι καλή μου
ποτέ δεν φεύγεις απ' αυτόν τον κόσμο, μόνο τον πλαταίνεις...

φιλιά

meril είπε...

@Λορελάη

παρηγορητικός ο λόγος σου
μα εσύ ξέρεις...
καλύτερα απ' τον καθένα μας ξέρεις

ποιώ - ελένη είπε...

"ντύνομαι τα χάρτινα μου ρούχα να μη με γνωρίσουν σαν να ναι η μεγάλη μου αμαρτία που φεύγω απ’ αυτόν τον κόσμο"
είναι αινιγματική η αμαρτία
και ζητά φόρο ζωής

πολύ όμορφο

Ανώνυμος είπε...

Αν προσπαθήσεις να αποκτήσεις όχι τον απόλυτο έλεγχο αλλά ενα μέρος του, τότε σίγουρα θα πάψουν να σε αγχώνουν τα ρήματα...γιατί θα έχεις κατανοήσει τι σημαίνουν!

φιλια πολλα

meril είπε...

@ποιώ-ελένη

"είναι αινιγματική η αμαρτία
και ζητά φόρο ζωής"

θα το θυμάμαι...

ευχαριστώ Ελένη
καλό βράδυ

meril είπε...

@Coula

Λες;
Μπορεί και να χεις δίκιο ...ποιος ξέρει

καλό σου βράδυ

logia είπε...

Μέρη μου
έχω ένα κουσούρι
όταν βλέπω έναν άνθρωπο, τον ζυγίζω, μετρώ τις ρυτίδες του, τις κινήσεις τις γκριμάτσες, αφουγράζομαι τις ανάσες του, μετρώ τα χείλη,τα μάτια , τον τρόπο που μιλά
προσπαθώ να καταλάβω τό είναι του, τον χαρακτήρα του, την προσωπικότητά του μόνο από αυτά

συνήθως πέφτω μέσα

μαζί δεν συναντηθήκαμε, δεν ξέρω το χρώμα των ματιών σου, τις ρυτίδες, το χαμόγελό σου

όμως αληθινά σου λέω, κάθε γραφτό σου, ακόμη και το πιο στενάχωρο, ακόμη κι αυτό, που βγάζεις την πίκρα σου για όσα συμβαίνουν και δεν ελέγχουμε, εκπέμπει μια γλυκύτητα, μα καλοσύνη, μια σοφία
Όταν μπαίνω στο χώρο σου με λούζει ένα φως, αυτό της ψυχής σου.
Η απλότητά σου, η καλοσύνη σου!

Και θέλω μονάχα να σου πω ένα ευχαριστώ
δεν είμαστε όλοι τυχεροί να συναντάμε τέτοιους Ανθρώπους σαν και σένα στο διάβα μας

meril είπε...

@logia

Μα την αλήθεια....τι να πω;
Στερεύουν τα λόγια σε τέτοια σχόλια μπροστά ...
Αχ, Νέλλυ
Η ευχαρίστηση είναι δική μου αφού μπορώ και μοιράζομαι κομμάτια εαυτού αγαπημένου, με αναγνώστες σαν και σένα

Να είσαι καλά

Ανώνυμος είπε...

"Μας διώχνουνε τα πράγματα,
κι η ποίηση
είναι το καταφύγιο που φθονούμε"
Καρυωτάκης

giorgos_st είπε...

Καλημέρα, λοιπόν εγώ από το γράψιμο ανέβασα 2 βαθμούς την πρεσβυωπία, βρες άλλο τρόπο πχ να μας τα πεις από κοντά, λέμε τώρα...Φιλιά

meril είπε...

@Ανώνυμος

ή τα αποδιώχνουμε...
όπως και να χει ο ποιητής έχει δίκιο

Σ' ευχαριστώ

meril είπε...

όχι δε λέμε!
να το προγραμματίσουμε και πάραυτα!

Γιώργο μιας και τέλειωσες με τις...σπουδές οργάνωσέ το!

Άι γεια σου!

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

"όταν ξεχάσουμε
όλες τις δοσμένες λέξεις
και λογιστούμε πτωχοί τω πνεύματι
θ'αξιωθούμε απέναντι
στην αγριεμένη θάλασσα
ανεμίζοντας μια κάπα ταυρομάχου
ν' απαγγείλουμε
το πρώτο μας ποίημα..."
Ένα "FLAMENCO" για σένα,Μέριλ.
Αιμ

meril είπε...

@ΑιμιλιοςEmilious

"και λογιστούμε πτωχοί τω πνεύματι"

σχεδόν τρομάζω από την ένδεια των λέξεων...

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Στο σκοτάδι όλες οι λέξεις είναι ίδιες, Μέριλ. Ο λόγος μετράει.
Αιμ

meril είπε...

@ΑιμίλιοςEmilious

Μετράει;
Νομίζω όχι πάντα όχι παντού
Ακόμα και ο λόγος στις μέρες μας κομμάτι του γενικότερου σώου

Καλημέρα Αιμίλιε