κρατάμε τη ζωή απ' τη φούστα
σαν μικροπαίδια τη μάνα
αγκιστρωμένοι στα πόδια της
σερνόμαστε κι όλο κοιτάμε απανω
με την παλάμη πάντα υψωμένη
κάποτε ορθάνοιχτη
τίποτα να μην αποκρατεί
κάποτε σφιχτή κλειστή γροθιά
σαν μικροπαίδια τη μάνα
αγκιστρωμένοι στα πόδια της
σερνόμαστε κι όλο κοιτάμε απανω
με την παλάμη πάντα υψωμένη
κάποτε ορθάνοιχτη
τίποτα να μην αποκρατεί
κάποτε σφιχτή κλειστή γροθιά
ζητιάνοι της αλήθειας
λυπημένοι και νοσταλγοί
λυπημένοι και νοσταλγοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου