Μακάρι να μας έλειπαν τα λόγια
Μα είναι βλέπεις απαραίτητα
Σαν τα ανοιχτήρια.
Τα κανονικά ή τα ανορθόδοξα
Που ανοίγουν
Τις κονσέρβες ανοίγουν τα μπουκάλια
Και τα κουτιά με τα κοιμισμένα άγνωστα
Κι εγώ ξέρω πόσα τέτοια έχεις
Σε μια κρυψώνα μέσα
Βαθιά βαθιά να μη φαίνεται
Μα - εγώ –σε- ξέρω
Μα είναι βλέπεις απαραίτητα
Σαν τα ανοιχτήρια.
Τα κανονικά ή τα ανορθόδοξα
Που ανοίγουν
Τις κονσέρβες ανοίγουν τα μπουκάλια
Και τα κουτιά με τα κοιμισμένα άγνωστα
Κι εγώ ξέρω πόσα τέτοια έχεις
Σε μια κρυψώνα μέσα
Βαθιά βαθιά να μη φαίνεται
Μα - εγώ –σε- ξέρω
Χωματένια μου αγάπη άφησε τα χέρια σου
Να λιμάρουν την κλειδωνιά μου
Αφού κλειδί δεν έχεις
Αφού κλειδί δεν έχεις
Να λιμάρουν την κλειδωνιά μου
Αφού κλειδί δεν έχεις
Αφού κλειδί δεν έχεις
4 σχόλια:
Έχεις δίκιο πολλές φορές τα λόγια είναι περιττά. Σημασία έχουν άλλα πράγματα. Καλότυχος αυτός που το καταλαβαίνει.
Ο πιο σοφός λόγος είναι
η σιωπή που εμπεριέχει
το ίζημα όλων των λόγων...
Σε φιλώ
@Dendrinos Nikos
καλότυχος...
δύσκολη λέξη
καλημέρα!
@ποιω-ελένη
έτσι Ελένη μου
καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου