Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Μη

Τώρα που καταπίνουμε τη λύπη αμάσητη και χάσαμε τη δύναμη του πικρού γέλιου,
Μη φεύγεις και συ
Βαρέθηκες; Κιόλας; Ας είναι…. βαρετά γίνονται τα πολυακουσμένα
Ξέρεις
Κάποτε είχαμε και μεις μεταξωτά μα ξεσκίστηκαν
Στη χάση της ελπίδας και αχ
-μα μη φεύγεις σου λέω-
Δεν αλητεύει το φεγγάρι, αλητεύει το "θέλω" Αλλά πού;
Πού τόπος να στήσει αντίσκηνο για ξέμπαρκες επιθυμίες…
Κι αυτό γλιτωμός να ναι;
Τίποτα δεν ξέρω πια
Να κοίτα …εδώ κοίτα! Άδεια λαγήνα φυλώ και μάτι δεν κλείνω
-θα φύγεις;-

4 σχόλια:

Dendrinos Nikos είπε...

Αχ! Έτσι είναι Μέριλ..." Αλητεύει το "θέλω"". Μακάρι να ταξιδεύει και να γυρίσει πίσω ξανά...Τα χρόνια περνούν και μεις εδώ.

ποιώ - ελένη είπε...

Καλημέρα Μέριλ
Ο Αύγουστος συνδράμει τις καρδιές..

φιλί

meril είπε...


@Dendrinos Nikos
Ακριβώς έτσι φίλε μου...
Καλή αυριανή!

meril είπε...

ποιω-ελένη

Δυστυχώς Ελένη μου μέχρι τώρα δεν....

καλή αυριανή κορίτσι μου