Μη θαρρείς

Πως ξέχασα

Μόνο που δεν μπορώ αλλιώς

Απώθησα την οδύνη σε

Τόπο αθέατο

Και πορεύομαι

 -όπως πάντα-

Ανήφορο

Πάσει δυνάμει

Αφήνοντας τα   ψεύδη τα αληθοφανή

Κρυμμένα  στο χιτώνα τους

Να κείτονται

-ορφανά αισθήματος-

Χρωστώντας  χάρη στο ενύπνιο

Μα δεν ξέχασα