το πιο συχνά μοιράζουμε
κουβέντες δοκιμασμένες
ξέρουμε πια τι πάει σε ποιον
και πότε
(θα τανε αβάσταχτο κάθε φορά
καινούριες μοναδικές λέξεις
να φτιάχνουμε)
μα κάποτε τυχαίνει και συμβαίνει
χαρίζουμε αφόρετο ρούχο
κι ας μην είναι ο άλλος
της μακροημέρευσης
από κει και ύστερα διαρκώς
όλο και τ' αναζητούμε
γυρνούν οι άνθρωποι
στους που τους κόνεψαν
και δεν είναι από αγάπη
ούτε από ευγνωμοσύνη
από ανάγκη το κάνουν
2 σχόλια:
γυρνούν οι άνθρωποι
στους που τους κόνεψαν
και δεν είναι από αγάπη
ούτε από ευγνωμοσύνη
από ανάγκη το κάνουν
πράγματι η ανάγκη
ανοίγει τους δρόμους
αρκεί να μην βολεύεται...
πολλά φιλιά
@ποιω-ελένη
πράγματι Ελένη
αλλά αναρωτιέμαι αν ελέγχεται
ευχαριστώ
η παρουσία του λόγου σου
πολύτιμη
Δημοσίευση σχολίου