Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

αμαρτία



ω, ναι, ποτέ δεν πυροβάτησα!
κρατήθηκα στην άκρη
από πληγές και καθαρτήρια νερά
κι αυτό το κρίμα με βαραίνει
κυρίως την ώρα που πεθαίνει
το φεγγάρι

αφού
στα άστρα απίστησα

τόσα χρόνια πριν άνοιξα τη φούχτα
τι βαστώ;
 στάχτη είναι- είπα- και τ' άφησα
και πια δε γύρισα πίσω

τώρα
με ποιο πένθος να καθαρθώ;
 
να βρισκα
  ένα τρίχινο  ρούχο
με στάχτη στο κεφάλι
να θρηνήσω την απώλεια των δακρύων
(την αλήθεια των λέξεων μόνο ζήτησα)

κι αγάπα με όταν τη γλώσσα μου 
 μιλώ

2 σχόλια:

ποιώ - ελένη είπε...

Από τα καλύτερα σου Μέριλ
"αγάπα με όταν τη γλώσσα μου μιλώ"
κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο
φιλί

meril είπε...

@ποιω-ελένη

σε ευχαριστώ πολύ
(κυρίως επειδή είσαι εδώ)

καλό μήνα εύχομαι!