Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Κάλαντα....

….. τα κάλαντα μ’ αρέσανε. Η προετοιμασία, οι κομπανίες, το πρωινό ξύπνημα, το γυροβόλημα, τέλος το μοίρασμα ….

Τρίγωνα δεν είχαμε. Παίρναμε καπάκια από βερνίκια παπουτσιών, τα τρυπάγαμε στη μέση, περνάγαμε ένα σκοινί, τα παίζαμε με ρυθμό και αυτό ήταν το μουσικό όργανο που μας συνόδευε….

Οι πρόβες άρχιζαν καιρό πριν, ν’ ακούγεται ο ήχος ο σωστός κι ύστερα αχάραγα ξεκινούσαμε

«Καλήν εσπέρα…»

συνεχίζαμε

«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά…»

για να καταλήξουμε

«Σήμερα είναι τω Φωτώ π’ αγιάζουν οι παπάδες και μες στα σπίτια μπαίνουνε …»

Δε θυμάμαι να τσακωθήκαμε ποτέ στο μοίρασμα, μα δε θυμάμαι και μεγάλες εισπράξεις… ψιλολοϊδια… δεκάρες… εικοσάρες……. στη χάση και στη φέξη κανένα πενηνταράκι……….

Τρυφερά χρόνια, μνήμες αθωότητας…..

Αργότερα, πολύ αργότερα έγραψα μερικούς στίχους αφιέρωμα σε μας τους μικρούς καλαντάρηδες ……………………………………………………………………………………….

Έι! Τα κάλαντα

να πούμε!

Ετοιμαστείτε

Γιαννιό Μηνά Μιχαλιό!

Ε! Κωστή Κατίνα Μαριώ!

Φίλοι παλιοί

Νίτσα Φιλιώ!

Πάρτε καπάκια

Και πάμε και φέτος

Να πάμε σ’ αυλές

Και σοκάκια….

Γειτονιά μου στεγνή

Φωνές σε δροσίζουν

Την ελπίδα σου φέρνουν

Αύριο η μύτη δε θα σκουπιέται

στο μανίκι…..

Ποδαράκια λιγνά

Τρέξτε! τρέξτε!

Καλήν εσπέρα

Καλήν ημέρα

Μας πήρε η μέρα

Έι καλοκυράδες δώστε

στους φτωχούς καλαντάρηδες

Δώστε δεκάρες δυο τρεις

Πενηνταράκι φράγκο δίφραγκο

Αχ, χεράκια! παίξτε καπάκια!

Καλά! Με ρυθμό!

Κι ο νοικοκύρης να ζήσει

Ελπίδα! Γεννιέται η ελπίδα!

Αύριο θα χει δουλειά

Η πόλη θα ζεστάνει….

………………………………

Καλήν εσπέρα καλήν ημέρα…


Καλά Χριστούγεννα!

4 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μικρή ντρεπόμουνα. ποτέ δεν βγήκα να πω τα κάλαντα... ζηλεύω τις αναμνήσεις σου...
τι τρυφεροί οι στίχοι σου! τι όμορφη παιδικότητα έχουν!

χρόνια σου πολλά!

meril είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
μεγαλώνουμε και το παιδί που κουβαλάμε μεγαλώνει κι αυτό και δε χωρά πια μέσα μας
γι' αυτό και βγαίνει σεργιάνι
και θέλει να πει και τα κάλαντα...

Χρόνια σου πολλά!

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Μέριλ,
θα'θελα να βρισκόμασταν ένα ήσυχο απόγευμα στο Φίλιον, ή ας πούμε in einer kleinen Konditorei, και να κουβεντιάσουμε ήσυχα, ήσυχα, ήσυχα κι απλά. Επί παντός επιστητού. Ξεχνώντας αυτή την αγριάδα που μας κυκλώνει.
Καλή Χρονιά, Μέριλ!
Βασίλης

meril είπε...

χρόνια σου πολλά Βασίλη!
Καλή χρονιά να έχεις με υγεία και αγάπη!

(θα ξαναβρεθούμε ή μάλλον βρισκόμαστε μακριά απ' την ασχήμια έτσι δεν είναι;)