Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Στο δρόμο....


Ο δρόμος πηγαίνει

Οδηγεί στο ιερό

Της άνοιξης

Τον παίρνω ξοπίσω

Κουβαλώντας

Τους ελλειμματικούς μου καταγραφείς

Ακριβές ανάσες και πείσμων

Συντονισμός

Καδράρω στο τοπίο

Φευγαλέες λήψεις

Σε

Προσπάθεια αποτύπωσης

Μια ματιά κι αμέσως άλλη

Λόφοι βουνά και μικρές ισιάδες

Παραλλαγές του πράσινου

με πινελιές λευκές και μοβ

Ανάμεσα


Ρύακες νερού για μια γη

Αγκουσεμένη


Ανοιχτή κείτεται

Mε αφημένα τα μύρα της

Περιμένει

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

:))))

Σε διαβαζω

Unknown είπε...

Πολύ .. αγκουσεμένη

υπέροχη γραφή!!!

ποιώ - ελένη είπε...

Πολλαπλή γραφή
μουσκεμένη από
τα μύρα της
Σε φιλώ

meril είπε...

@Coula


Άμα το αντέχεις τι να πω...
:)))

Κι εγώ δεν σε χάνω....

meril είπε...

@meggie

Έτσι ακριβώς....
Ποιος θ' αντέξει;

Ευχαριστώ!

meril είπε...

@ποιώ-ελένη

Γενναιόδωρη μου
σ' ευχαριστώ ...

logia είπε...

πάντα όταν σε διαβάζω
ένα χαμόγελο ασυναίσθητα φυτεύεται στα χείλη μου
είναι αυτό που εκπέμπεις
που έρχεται σαν χάδι να με αγγίξει
σαν το χέρι της μάνας στο παιδικό κεφαλάκι
την καλησπέρα μου

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Συντονισμό είδα και θέλω τόσο δα λίγο για να ξεφύγω...

Αλλά η τιμή ανήκει στον ποιητή...

Να'σαι καλά.

meril είπε...

@logia

Με αφοπλίζεις πάντα το ξέρεις;....

καλημερούδια γλυκιά μου...

meril είπε...

@Δήμητρα

Η τιμή ανήκει σ' όποιον εννοείτο ό,τι...

καλημέρα κορίτσι της Άνδρου

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

τα είπες όλα

το ιερό της άνοιξης
τους ελλειματικούς καταγραφείς
τις φευγαλέες λήψεις
τους ρύακες νερού
και για τη γη την Αγκουσεμένη που ... περιμένει

meril είπε...

@Dr Aparadektos

σ' ευχαριστώ.........

Mεθ`υμών ο Θεός είπε...

To καλό πρέπει να λέγεται και να διαδίδεται.
http://www.blogger.com/comment.g?blogID=621827388312249469&postID=879289603960698538&page=1&token=1300950460709

Χρόνια πολλά

meril είπε...

@Μεθ' τμών ο Θεός

...είναι το ψευδώνυμο που κλείνει το μάτι ειρωνικά....
και μ' αφήνει αμήχανη
(ευχαριστημένα αμήχανη ωστόσο)

Χρόνια Πολλά επίσης

Να στε καλά

https://danysuggestions.blogspot.com είπε...

Ενα sudoku μπορεί να σου φέρει και φιλους!!! Μπαίνεις σε μια αίθουσα με 10-15 άτομα και αρκετά κενές καρέκλες. Την βλέπεις να κάθεται μόνη της και να λύνει το sudoku της. Μια καρέκλα δίπλα της σε περιμένει, τα θετικά μηνύματα που στέλνει σε καλούν και πολύ γρήγορα καταλαβαίνεις πόσο δίκιο είχες για αυτη σου την επιλογή.Μια ΦΙΛΗ που μπορεί να μην μιλάτε συχνά, να μην την διαβάζει σύχνα, αλλά ξέρεις οτι είναι εκεί για οποτε την θέλεις.
Σ ευχαριστώ πολύ καλή μου, σ αγαπώ πολύ.
Ντάνυ

meril είπε...

@dany

...και ένα sudokou και ένα οτιδήποτε άμα είσαι ανοιχτός σε προ(σ)κλήσεις...
και σημασία δεν έχει η συχνότητα αλλά το ουσιαστικό πλησίασμα κάθε φορά
Να βρίσκεσαι και να συνεχίζεις σαν να μιλούσες χθες μαζί του

Φιλενάδα μου κι εγώ σ' αγαπώ