Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Ευγνώμων....




Μου είναι δύσκολο σήμερα…
Μα την αλήθεια σας λέω, οι λέξεις μου σκαλώνουν κι αδυνατώ να αποδώσω όσα καινούρια νοιώθω. Όσα από χθες
που η Μαίρη, η Μαίρη της γειτονιάς που άφησα έκανε μια εκπομπή για μένα
Ναι ήταν σπουδαίο μα μη βιάζεστε…. Δεν ήταν αυτό που με συγκίνησε κι ας ήταν πολύ τιμητικό για μένα με τον τρόπο που παρουσίασε στίχους μου, ανάμεσα σε εξαιρετικές μουσικές επιλογές
(άλλωστε δεν θα ταν η πρώτη φορά που –εκείνη-θα αναφερόταν στα γραφτά μου μέσα απ’ το ραδιόφωνο…)

Η Μαίρη δεν είναι η κολλητή που άφησα πίσω….
Παρότι τη συναντώ κάθε φορά που κατεβαίνω στην πόλη μου, παρότι σε κάθε κάθοδό μου θα τη δω έστω και χωρίς λόγο-αλήθεια γιατί;- δεν είχαμε ποτέ πολλά πολλά
Απλά γνωριζόμαστε. Όπως όλοι αυτοί που ζουν στα περιχαρακωμένα στενά επαρχιώτικα πλαίσια.
Τόσο μόνο……..

Τη «βρήκα» και μίλησα μαζί της στη γειτονιά του νετ. Μέσα σ’ αυτό τον αχταρμά των λέξεων, τη συνάντησα και έμαθα όσα ποτέ η τόσων χρόνων γνωριμία δεν μου είχαν φανερώσει.
Ανακάλυψα πως αυτή η γυναίκα με το χαμόγελο και τα υπέροχα φωτεινά μάτια είναι μια πολίτης που τιμά την έννοια της λέξης και της δίδει το νόημα που της πρέπει. Ενεργή, μάχιμη, ουσιαστική, δίδει το δικό της αγώνα σε μια περίοδο εκπτώσεων. Κι ανάμεσα σ’ όλα που δίδεται, ασχολείται και με το ραδιόφωνο. Κάθε Πέμπτη στις 10:00 το βράδυ, στα ερτζιανά του νετ «Ιατρείο ασθενών σκέψεων και συνειδήσεων…. και εξαιρετικών συναισθημάτων», ο τίτλος της εκπομπής
Εξαιρετικό τον βρίσκω
…………………………………………………………..
Έφυγα και δεν την ήξερα….. κι αναρωτιέμαι αν θα τη μάθαινα ποτέ. Αν θα χα την ευκαιρία να τη δω …να δω πέρα απ’ τις ευγενικές κουβέντες που λέμε κάθε φορά…και μαζί να εισπράξω το μεγάλο μου το δώρο….

Βλέπετε όλοι εμείς οι της επαρχίας που την εγκαταλείψαμε νωρίς, που γίναμε μέτοικοι αλλού,
Φύγαμε σαν όχι εμείς αλλά σαν ο γιος ή η θυγατέρα κάποιων και περνώντας τα χρόνια σαν η αδερφή.
Η Μαίρη με επέστρεψε. Εκεί όπου ξεκίνησα. Σαν εμένα πια. Με τρυφεράδα πολύ κι αγάπη με πήρε απ’ το χέρι και με γνώρισε απ’ την αρχή

Κι αυτό της το χρωστάω

Υ.Γ. Η φωτό απ' το προφίλ στη σελίδα της

4 σχόλια:

gyristroula2 είπε...

Τι ωραία πράματα γίνονται εδώ πέρα;
Τελικά, μεριλού, κι όλα αυτά τα χρόνια στην ίδια "πόλη" κατοικούσατε.

meril είπε...

@gyristroula2

Είδες;
(στο χω πει πως υπάρχει ισορροπία σε τούτη τη ζωή)

Και κατά πως φαίνεται στην "ίδια" πολη κατοικούσαμε από πάντα

Maria Delta είπε...

Τώρα το είδα...και κοκκίνησα..

Η ταξιδιάρα σου σκέψη κι η δυνατή σου πέννα, μπερδεύονται με την λουλουδιασμένη και δροσερή άνοιξη..

Κι εγώ δεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω..

..μα δεν ανησυχώ..ξέρω πως σε τούτη την "ίδια" πόλη θα ξυπνώ και θα κοιμάμαι με τα χρώματα και τ΄αρώματα του λόγου σου...

Συνέχισε...συνέχισε..
γλυκειά Μαιρούλα...

Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς..

meril είπε...

@Maria Delta

:)))

(απάντηση ....που να βρω άλλη...)