Προλαβαίνουμε;

Αυτές οι στιγμές
Έτσι ωραία που τις κλείσαμε
Αυτές
Που τις ονομάσαμε για να μη χαθούν
Ανηφορίζουν κιόλας
Στο στενό παράδρομο
Ένα τετράγωνο απ’ τη λήθη
Μισό απ’ τη λύπη
Με όλες τις ποιητικές λέξεις
τα λάμδα και τα ρο
Λες και στ’ αλήθεια νοιάζεται κανείς
Εκτός από μας
εκτός από μας

Νυχτώσαμε
με το παγούρι άδειο
χυμένα τα μάτια
με τη γλώσσα στρεβλή

Ω, …ανάβλεψον…
ο άγγελος κοιμάται
τρεις παρουσίες ίσαμε να μετρήσω

Ανάβλεψον!
Ο άγγελος σαλπίζει
και η παρουσία είναι εδώ
τώρα

δυο βερίκοκα μάζεψα, σκουλικιασμένα
τάισα νύχτα την ψυχή μου
και ευφράνθηκα
H θυσία δεν πήγε στα χαμένα