O αγαπημένος τραβά ένα καρότσι μες στη νύχτα
Το γεμίζει στο δρόμο με τα πεταμένα στους κάδους απορριμμάτων

Συνεχώς βιάζεται
Θα περάσουν τα σκουπιδιάρικα –λέει-
Θα πάρουν δίχως έννοια τους θησαυρούς και ποιος να κυνηγά
του δίκαιου την αντοχή ;

Καμιά φορά με κουράζει η εμμονή του. Κυνηγάς χίμαιρες, του φωνάζω
Κυνηγάς την ανόθευτη μέρα και δεν υπάρχει!

Μου χαϊδεύει τα μαλλιά δίχως να μιλά
Νομίζω θα κλάψω

Μια τυραννία συντελείται μπροστά μου και είμαι μάρτυρας