Αφήκαμε τα σπίτια
Κρεμασμένα στο φρύδι
του βουνού
να φυλάνε περάσματα
και ίσκιους που αχνώνουν
Χαμένοι ως κι οι δρόμοι
Που πλαντούσαν και στένευαν
πόθους γεμάτοι
Έμεινεν ο καημός να τραγουδεί
για
Απελπισμένους
εναπομείναντες
Αγκαλιασμένους από ταμπέλα
Ανάγκης
«το παρόν πωλείται»
4 σχόλια:
Μέριλ γιατί τελικά
όλα δίνονται σε τιμή ευκαιρίας;
Σε φιλώ
Μέριλ, καλό!
@ποιώ-ελένη
Σε καιρούς ευτέλειας τι περιμένεις Ελένη μου; ....
καλό σου απόγευμα
@
ευχαριστώ Αιμίλιε!
καλό σου απόγευμα!
Δημοσίευση σχολίου