Κάπως έτσι ξεγλιστρήσαμε από
το παρόν
Και νομίσαμε πως το
Ξεγελάσαμε
Στημένη μας την είχαν
-αυτό θα πούμε μετά-
Εμείς αθώοι κουβαληθήκαμε ως εκεί
Με τα παλιά τραγούδια στην
Πλάτη
Με τις ιαχές του θάρρους
Εμείς που
Δεν ξέραμε
Ούτε το φανταζόμασταν πως η ήττα είχε
Τέτοιο στρεβλό πρόσωπο
Γι’ αυτό και
ξεφωνίζοντας Οπισθοχωρήσαμε
και οι άλλοι νόμισαν τις φωνές νίκη
το παρόν
Και νομίσαμε πως το
Ξεγελάσαμε
Στημένη μας την είχαν
-αυτό θα πούμε μετά-
Εμείς αθώοι κουβαληθήκαμε ως εκεί
Με τα παλιά τραγούδια στην
Πλάτη
Με τις ιαχές του θάρρους
Εμείς που
Δεν ξέραμε
Ούτε το φανταζόμασταν πως η ήττα είχε
Τέτοιο στρεβλό πρόσωπο
Γι’ αυτό και
ξεφωνίζοντας Οπισθοχωρήσαμε
και οι άλλοι νόμισαν τις φωνές νίκη
αυτήν την ήττα την πρώτη από τις πολλές
που μετρημό δε θα χουν πια
που μετρημό δε θα χουν πια
2 σχόλια:
Ίσως κάπως έτσι να γράφεται και το παραμύθι της ζωής. Ποιος ξέρει...Ας αισιοδοξούμε. Καλή αυριανή,Μέριλ.
Dendrinos Nikos
ποιος το ξέρει...
όλα στο κάπως έτσι
καλημέρα φίλε μου!
Δημοσίευση σχολίου